Memento Mori

IMG_20160831_122051_resized_20160831_013033853

For God sake, Nathalie, you didn’t post one single blog post in almost a year (because too busy with living and with writing a Berlin Guide that will be published in September 2016-more info soon-promised) and the first one you write again is about a graveyard! A graveyard, seriously…again.

Haha, well hell yes, this one is indeed about a churchyard…again. (here’s the link to the other blog post- Dutch only, sorry)

I just happen to love graveyards in Berlin. (Does that make me weird? Maybe just a little.) They’re beautiful, green, a little chaotic and incredibly peaceful.  And they are soooooo quiet. Because death people are pretty good at being quiet.  In a way, the death are not dead.  Not as in “oooooohooooohooo we are haunting the graveyard“, no not at all, but more as “we existed, we meant something for someone, our lives did matter and we hope yours matter and take it from us: live your life as hard as you can. Grab these moments.” And so I walk totally zen through this beautiful gardens and listen to their silence.

I visited the Alter St. Matthäus Kirchhof today. My friend Kat lives in front of it and the way she always spoke about all the beautiful (and edible!) plants on “her” Friedhof and about the grave of Mathilda on “her” Friedhof in front of which she loves to sit and meditat,  I wanted to see this with my own eyes. So I did. And oh, I wasn’t disappointed.

IMG_20160831_121921_resized_20160831_013104049

I especially love the graves of the unknown, the poor, the children, but there are also some famous graves here.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

What to think about The Grimm Brothers for example? Günther Grass wrote about them in Grimms Wörter (Grimms Words); making them walk in Tiergarten in the 20th Century.

But this is the 21st C. And this is their grave:

IMG_20160831_121817_resized_20160831_013108586

And what to think of Claus Von Stauffenberg ? He tried to safe the world from Hitler and  disarm the SS.  Operation Valkyrie failed and Von Stauffenberg and the other ringleaders of the conspiracy were executed in 1944. This yard has only a remembrance stone because Von Stauffenbergs corpse was exhumed by the SS and his remains moved to an unknown place.

So yes, I confess. I love the Berlin graveyards. Every single grave has its history, every tree and flower too. Every living and every dead human and animal (squirrels, foxes…) too.

I also really love the one in Port Bou Spain, where I earlier this month I visited the grave of Walter Benjamin.IMG_20160809_111448_resized_20160831_112059126

IMG_20160831_132956_resized_20160831_013031738

Or the fisherman graveyard in Sète, France. And so on…

Because yes, all these places are so fundamentally democratic: it is a fact of life that we all die. Memento Mori! Whether we are rich or poor, whether we are good or bad, happy or sad…we will all die. That is the name of this whole fascinating game. And then it will be our turn to whisper to the wanderers: “it is really beautiful here, but I don’t have eyes to see it anymore. But you do: so be humble and live and love hard.

 

 

 

 

Advertentie

Pasen in het Park

DSC01219

Dat de winter lang was en Pasen vroeg kwam, is een open deur intrappen. Met permissie gebruik ik deze zin toch als inleiding om de foto’s te duiden. Want sneeuw en paashazen is niet echt een geloofwaardige combinatie.

Paasmaandag 2013 heb ik mijn kinderen van 18 en 9 van de computer kunnen losrukken om een bezoekje te brengen aan het Schöneberg Sudgelände Park.

Dat is één van die typisch Berlijnse parken: het is eigenlijk een oud rangeerstation (één van de grootste van Duitsland in de jaren dertig) met ateliers en alles wat er bijhoort . Na de oorlog werd het gesloten en werd het minder en minder gebruikt. Het werd zowat 60 jaar verwaarloost. Jaren waarin de natuur de tijd heeft gekregen om haar plaats terug op te eisen. Ik geef toe: dit is een zeer geslaagde make –over en de burgerinitiatieven die hiervan aan de basis lagen kunnen niet genoeg bedankt worden. Sinds 2000 is het officieel een natuurpark . Het zou een soort compensatie geweest zijn voor wat er met de betonnering van de Potzdammer Platz is gebeurd.

Ik had op internet gelezen dat er allerhande animaties zouden zijn met de Paasdagen en dat kon ik mijn negenjarige zoon niet echt onthouden. De zon schijnt en het is amper 40 minuten stappen en sporen van huis tot park.

De fun begint eigenlijk al zodra je uit de trein stapt en het metrostationnetje aanschouwt. Dat is vanaf nu officieel tot mijn favoriet stationnetje verkozen. “Priesterweg” heet het en het is zo retro dat het bijna onecht lijkt.

Afbeelding

(Foto: Wikipedia)

Je betaalt 1 euro inkom en dan kan je onbeperkt genieten van 18 hectaren Industrieel natuurgebied.Het park heeft alles wat bij een Berlijns park hoort: een grafitti-muur, een bar, een museumpje voor moderne kunst, een paar leuke architecturale vondsten, wat verlaten en doorroeste industriële voorwerpen.

DSC01209DSC01231DSC01241

Afbeelding

Oh, en ik zou het bijna nog vergeten: een geweldige ouwe locomotief.

Locomotion

De rails zijn omgebouwd in begaanbare paden en tussen de paden is de vegetatie in stand gehouden waardoor het geheel veel groteer lijkt dan het eigenlijk is. Het design is gebeurd door een artiestengroep genaamd Odious. Ze hebben dat ook gesigneerd al moet je wel heel goeie ogen hebben om hun handtekening te vinden.

DSC01251

DSC01282

Het park op zich is geweldig, de animaties (en de koffie) een beetje aan de lauwe kant maar dat kan de pret van het eieren rapen niet drukken.

Moest je ook zin hebben om een kijkje te nemen: het park is open van 9u00 tot zonsondergangen je mag/kan er niet fietsen of skaten noch  met je hond wandelen. Het is echt de bedoeling dat het een natuurgebied is en blijft. Maar net ernaast, aan de andere kant van de spoorweg, ligt een heel leuk recreatiegebied waar het erg goed skaten is (weet ik wegens door zoonlief zelf getest en goedbevonden).

Afbeelding

Credit foto’s:  Louise Vangilbergen tenzij anders aangegeven.