Oranke Meer in Berlin (AP Photo/Markus Schreiber)

Al jaren beweer ik dat ik die hele oud-en nieuwjaarsdrukte maar niets vind. En dus blijf ik vaak lekker thuis. Dat lawaai op straat, de honden die ontzettend angstig zijn, dat dwaze drinkgelag, het hoeft allemaal niet echt. Maar als ik heel eerlijk ben, moet ik toegeven dat ook ik me eens zou willen gooien in dat escapistische feestgedruis. Want 2012 is helaas achter de rug, we zijn weer ouder en wat wijzer geworden en het gaat niet goed met de wereld. Gisteren was het oudjaar, morgen wordt mijn dochter 18. Dat is voor mij (en ontegensprekelijk ook voor haar) een ontzettend grote stap.

Een duik in het koude water is ook een symbolische stap, vergelijkbaar met het dopen dat in zovele religies een heel belangrijke plaats inneemt. Je werpt het juk van het verleden af, en je begint met een nieuwe blik. Je overschrijdt je grenzen. Alles is immers nog mogelijk op een eerste januari. Over de hele wereld zijn er mensen die dat koude water trotseren om het nieuwe jaar te begroeten. En Berlijn, met haar vele meren, leent zich hier erg goed voor. Er wonen hier dus nogal wat “ijsberen“. Deze mensen zijn veel moediger dan ik.

Ik wil dus  graag symbolisch in dit nieuwe jaar duiken. Met nog meer goesting in het leven. Met nog meer empathie. Om dan, op het einde van het jaar, hopelijk ietwat gelouterd 2014 in te duiken. Misschien zelfs letterlijk 🙂

En dat wens ik ook voor jullie, lieve lezers.

Proost!