Dat de winter lang was en Pasen vroeg kwam, is een open deur intrappen. Met permissie gebruik ik deze zin toch als inleiding om de foto’s te duiden. Want sneeuw en paashazen is niet echt een geloofwaardige combinatie.

Paasmaandag 2013 heb ik mijn kinderen van 18 en 9 van de computer kunnen losrukken om een bezoekje te brengen aan het Schöneberg Sudgelände Park.

Dat is één van die typisch Berlijnse parken: het is eigenlijk een oud rangeerstation (één van de grootste van Duitsland in de jaren dertig) met ateliers en alles wat er bijhoort . Na de oorlog werd het gesloten en werd het minder en minder gebruikt. Het werd zowat 60 jaar verwaarloost. Jaren waarin de natuur de tijd heeft gekregen om haar plaats terug op te eisen. Ik geef toe: dit is een zeer geslaagde make –over en de burgerinitiatieven die hiervan aan de basis lagen kunnen niet genoeg bedankt worden. Sinds 2000 is het officieel een natuurpark . Het zou een soort compensatie geweest zijn voor wat er met de betonnering van de Potzdammer Platz is gebeurd.

Ik had op internet gelezen dat er allerhande animaties zouden zijn met de Paasdagen en dat kon ik mijn negenjarige zoon niet echt onthouden. De zon schijnt en het is amper 40 minuten stappen en sporen van huis tot park.

De fun begint eigenlijk al zodra je uit de trein stapt en het metrostationnetje aanschouwt. Dat is vanaf nu officieel tot mijn favoriet stationnetje verkozen. “Priesterweg” heet het en het is zo retro dat het bijna onecht lijkt.

(Foto: Wikipedia)

Je betaalt 1 euro inkom en dan kan je onbeperkt genieten van 18 hectaren Industrieel natuurgebied.Het park heeft alles wat bij een Berlijns park hoort: een grafitti-muur, een bar, een museumpje voor moderne kunst, een paar leuke architecturale vondsten, wat verlaten en doorroeste industriële voorwerpen.

Oh, en ik zou het bijna nog vergeten: een geweldige ouwe locomotief.

De rails zijn omgebouwd in begaanbare paden en tussen de paden is de vegetatie in stand gehouden waardoor het geheel veel groteer lijkt dan het eigenlijk is. Het design is gebeurd door een artiestengroep genaamd Odious. Ze hebben dat ook gesigneerd al moet je wel heel goeie ogen hebben om hun handtekening te vinden.

Het park op zich is geweldig, de animaties (en de koffie) een beetje aan de lauwe kant maar dat kan de pret van het eieren rapen niet drukken.

Moest je ook zin hebben om een kijkje te nemen: het park is open van 9u00 tot zonsondergangen je mag/kan er niet fietsen of skaten noch  met je hond wandelen. Het is echt de bedoeling dat het een natuurgebied is en blijft. Maar net ernaast, aan de andere kant van de spoorweg, ligt een heel leuk recreatiegebied waar het erg goed skaten is (weet ik wegens door zoonlief zelf getest en goedbevonden).

Credit foto’s:  Louise Vangilbergen tenzij anders aangegeven.